ကလေးအားကစား၏အကျိုးကျေးဇူးများ

အမေရိကန် သိပ္ပံပညာရှင်များသည် စစ်တမ်းတစ်ခု ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
သူတို့သည် ကျောင်းတွင် ကောင်းမွန်စွာအောင်မြင်ခဲ့သော “ပါရမီရှင်ကလေးများ” ၅,၀၀၀ ကို ၄၅ နှစ်ကြာ ခြေရာခံခဲ့ကြသည်။နောက်ပိုင်းတွင် “ထူးချွန်သောကလေးများ” ၏ 90% ကျော်သည် အောင်မြင်မှုများစွာမရှိဘဲ ကြီးပြင်းလာခဲ့ကြောင်း တွေ့ရှိရပါသည်။
ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနှင့်၊ ပျမ်းမျှပညာရေးစွမ်းဆောင်ရည်ရှိသော်လည်း အမျိုးမျိုးသောလှုပ်ရှားမှုများတွင် ပါဝင်လေ့ရှိသူများ၊ အဆင်မပြေမှုများနှင့် အားကစားကဲ့သို့ပင် အနာဂတ်တွင် အောင်မြင်နိုင်ခြေပိုများပါသည်။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကလေးများသည် အားလုံးပါဝင်တတ်ရန်၊ အသင်းအဖွဲ့တာဝန်ကို သင်ယူကြပြီး အားကစားမှ ရှုံးနိမ့်မှုနှင့် အဆင်မပြေမှုများကို ရင်ဆိုင်တတ်လာသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ဤအရည်အချင်းများသည် အောင်မြင်မှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အခြေအနေများဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် ဥရောပနှင့် အမေရိကတွင် အထက်တန်းလွှာပညာရေးကို လိုက်စားရသည့် အကြောင်းရင်းများဖြစ်သည်။

သင့်လျော်သော ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုသည် ကလေးများအတွက် အကျိုးကျေးဇူးများစွာ ပေးဆောင်သည်။
① ၎င်းသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာကြံ့ခိုင်မှုကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည်၊ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာဖွံ့ဖြိုးမှုကို မြှင့်တင်ပေးပြီး အရပ်ကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည်။

အားကစားသည် ကလေးများ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အရည်အသွေးများဖြစ်သည့် အရှိန်၊ ခွန်အား၊ ခံနိုင်ရည်၊ ပြောင်းလွယ်ပြင်လွယ်၊ အာရုံခံနိုင်စွမ်း၊ တုံ့ပြန်မှု၊ ညှိနှိုင်းမှုစသည်ဖြင့် မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည်။အားကစားသည် ကလေးများ၏ သွေးလည်ပတ်မှုကို ကောင်းမွန်စေပြီး ကြွက်သားတစ်ရှူးနှင့် အရိုးတစ်သျှူးများ အာဟာရပိုမိုရရှိစေကာ လေ့ကျင့်ခန်းသည် ကြွက်သားများနှင့် အရိုးများအပေါ် စက်ပိုင်းဆိုင်ရာ လှုံ့ဆော်မှုအကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသည်။ထို့ကြောင့် ကလေးများ၏ ကြွက်သားနှင့် အရိုးများ ကြီးထွားမှုကို အရှိန်မြှင့်ပေးကာ ကလေးများ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို သန်မာစေကာ အရပ်မြင့်မြင့် ကြီးထွားမှုကို အရှိန်မြှင့်ပေးနိုင်သည်။

② လေ့ကျင့်ခန်းသည် ကလေးများ၏ နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာလုပ်ဆောင်ချက်ကို တိုးတက်စေနိုင်သည်။
လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေစဉ်အတွင်း ကလေးငယ်များ၏ ကြွက်သားလှုပ်ရှားမှုများသည် အောက်ဆီဂျင်အများအပြားစားသုံးရန် လိုအပ်ပြီး ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ပိုမိုထုတ်လွှတ်ကာ သွေးလည်ပတ်မှုကို မြန်ဆန်စေပြီး ဇီဝြဖစ်ပျက်မှုကို အားကောင်းစေမည်ဖြစ်သည်။
လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေစဉ်အတွင်း အသက်ရှုလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ အင်္ဂါများထက် နှစ်ဆပိုမိုအလုပ်လုပ်ရန် လိုအပ်သည်။အားကစားတွင် ပုံမှန်ပါဝင်ခြင်းသည် ရင်ခေါင်းအတွင်း လှုပ်ရှားမှုများကို ချဲ့ထွင်စေမည်ဖြစ်ပြီး အဆုတ်စွမ်းရည်ကို တိုးမြင့်စေကာ အဆုတ်အတွင်း တစ်မိနစ်လျှင် လေဝင်လေထွက်ကို တိုးစေကာ အသက်ရှုလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ အင်္ဂါများ၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကို မြှင့်တင်ပေးမည်ဖြစ်သည်။

③ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခြင်းသည် ကလေးများ၏ အစာခြေမှုနှင့် စုပ်ယူမှုစွမ်းရည်ကို တိုးတက်စေနိုင်သည်။

ကလေးများသည် ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုများတွင် ပါဝင်ပြီးနောက်၊ ခန္ဓာကိုယ်၏ အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းအသီးသီးမှ လိုအပ်သော အာဟာရဓာတ်များ တိုးပွားလာကာ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်း လှုပ်ရှားမှုကို အားကောင်းစေကာ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ အစာချေနိုင်စွမ်းကို မြှင့်တင်ပေးခြင်း၊ အစာစားချင်စိတ် တိုးလာခြင်းနှင့် အာဟာရဓာတ်များ ပိုမိုစုပ်ယူနိုင်ခြင်းတို့ကြောင့် ကလေးငယ်များ ပိုမိုကောင်းမွန်ဖွံ့ဖြိုးလာစေရန် တွန်းအားပေးသည်။ .

④ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာက အာရုံကြောစနစ်ကို ဖွံ့ဖြိုးစေတယ်။
လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေစဉ်အတွင်း အာရုံကြောစနစ်သည် ခန္ဓာကိုယ်၏ အစိတ်အပိုင်းအမျိုးမျိုးကို ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်ပေးရန် တာဝန်ရှိသည်။ဤလုပ်ငန်းစဉ်သည် ဦးနှောက်အတွင်းရှိ အာရုံကြောများ ချိတ်ဆက်မှုအပေါ် မူတည်သည်။လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေချိန်မှာ အာရုံကြောစနစ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီး တိုးတက်မှုကို ခံယူရပြီး အာရုံကြောအရေအတွက်က ဆက်လက်တိုးလာမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
ရေရှည်လေ့ကျင့်ခန်းမလုပ်သောကလေးများထက် အာရုံကြောများပိုမိုကြွယ်ဝလာပြီး နူရွန်များကို ကောင်းစွာချိတ်ဆက်နိုင်လေလေ၊ လူသည် ဉာဏ်ကောင်းလေဖြစ်သည်။

⑤ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခြင်းသည် ကလေးများ၏ ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို မြှင့်တင်ပေးပြီး ရောဂါများကို ကာကွယ်နိုင်သည်။

ဗြိတိန်နိုင်ငံ ဘာမင်ဂမ်တက္ကသိုလ်မှ သုတေသီများက အရိုးစုကြွက်သားများသည် ကိုယ်ခံအားထိန်းညှိမှုကို လုပ်ဆောင်နိုင်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေစဉ်အတွင်း အရိုးကြွက်သားများသည် IL-6 ကဲ့သို့သော cytokines များကို လျှို့ဝှက်နိုင်သည်။လေ့ကျင့်ခန်းပြီးနောက် အရိုးကြွက်သားမှလျှို့ဝှက်ထုတ်ထားသော IL-6 သည် ရောင်ရမ်းမှုကို ဆန့်ကျင်သည့်အာနိသင်ရှိပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် adrenal gland မှ ဒုတိယရောင်ရမ်းမှုဆန့်ကျင်သည့်အချက်-ကော်တီစင်ကို ထုတ်လွှတ်ရန် လှုံ့ဆော်ပေးကြောင်း လေ့လာမှုများကဖော်ပြသည်။
IL-6 အပြင်၊ အရိုးကြွက်သားများသည် IL-7 နှင့် IL-15 ကဲ့သို့သော cytokines များကို ခုခံအားဆဲလ်များရှိ နုံချာသော T ဆဲလ်များ၏ တက်ကြွမှုနှင့် ကြီးထွားမှုကို လှုံ့ဆော်ရန်၊ NK ဆဲလ်အရေအတွက် တိုးလာခြင်း၊ လျှို့ဝှက်ချက်တိုးလာခြင်း၊ အကြောင်းရင်းများ၊ အဆီပိုထွက်ခြင်းနှင့် macrophages အဆီထုတ်လုပ်မှုကို ဟန့်တားခြင်း။ဒါတင်မကဘဲ ပုံမှန်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာကလည်း ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးဝင်တာကို လျှော့ချပေးပြီး အူထဲမှာရှိတဲ့ microbiome ကွဲပြားမှုကို တိုးစေပါတယ်။

⑥ လေ့ကျင့်ခန်းသည် ကလေးများ၏ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှု တိုးလာစေပြီး သိမ်ငယ်မှု ရှုပ်ထွေးမှုကို ကျော်လွှားနိုင်သည်။
သိမ်ငယ်ခြင်းဆိုသည်မှာ မိမိအရည်အချင်းနှင့် တန်ဖိုးကို သံသယဝင်ကာ အခြားသူများထက် နိမ့်ကျသည်ဟု ခံစားရခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အဆိုးမြင်စိတ်ပညာတစ်ခုဖြစ်သည်။သိမ်ငယ်ခြင်းသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ချို့ယွင်းမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။
ကလေးများသည် မကြာခဏ ကိုယ်ကာယလေ့ကျင့်ခန်းတွင် ပါဝင်ကြပြီး နည်းပြများ၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ပြန်လည်ရှာဖွေတွေ့ရှိလာမည်ဖြစ်သည်။ကလေးများသည် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သောအခါတွင် ပရောဂျက်တစ်ခုနှင့် အကျွမ်းတဝင်မရှိသော၊ အခက်အခဲများကို ကျော်လွှားနိုင်သည်၊ ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးတက်မှုရှိလာသည်၊ ထို့နောက် အသုံးဝင်လာကာ၊ ၎င်းတို့၏ အားသာချက်များကို မြင်နိုင်သည်၊ ၎င်းတို့၏ ချို့ယွင်းချက်များကို ရင်ဆိုင်ရန်၊ သိမ်ငယ်စိတ်များကို ကျော်လွှားနိုင်သည်၊ မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု တိုးလာစေသည်၊ အောင်မြင်နိုင်သည် ။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကျန်းမာရေးနှင့် ဘေးကင်းရေး။လက်ကျန်။

⑦ လေ့ကျင့်ခန်းသည် ကလေးများ၏ စရိုက်ကို ပုံဖော်နိုင်သည်။

ကာယလေ့ကျင့်ခန်းသည် ခန္ဓာကိုယ်၏ လေ့ကျင့်ခန်းသာမက စိတ်ဆန္ဒနှင့် အကျင့်စာရိတ္တဆိုင်ရာ လေ့ကျင့်ခန်းလည်း ဖြစ်သည်။အားကစားသည် အချို့သော အကျင့်ဆိုးများကို ကျော်လွှားနိုင်ပြီး ကလေးများကို ရွှင်လန်းတက်ကြွစေပြီး အကောင်းမြင်စေသည်။ကလေးများသည် ၎င်းတို့၏အဖော်များနှင့် အချင်းချင်း လိုက်ဖမ်းခြင်း၊ ပြိုင်ဘက်၏ပန်းတိုင်သို့ ဘောလုံးကန်ခြင်း၊ ရေကူးကန်တွင် ကစားသည့်အခါ ပျော်ရွှင်ကြသည်။ဒီလို ကောင်းမွန်တဲ့ စိတ်နေစိတ်ထားက ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကျန်းမာရေးကို အထောက်အကူပြုပါတယ်။
လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာကလည်း ကလေးတွေရဲ့ စိတ်စွမ်းအားကို တိုးတက်စေပါတယ်။ကလေးများသည် အချို့သော လုပ်ဆောင်ချက်များကို ဆောင်ရွက်ရန် ကြီးစွာသော အားထုတ်မှုများ ပြုလုပ်ရမည်ဖြစ်ပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် အခက်အခဲ အမျိုးမျိုးကို ကျော်လွှားရမည်ဖြစ်ပြီး၊ စိတ်ဆန္ဒကို ကျင့်သုံးခြင်းသည် ကောင်းမွန်ပါသည်။သင့်လျော်သောလေ့ကျင့်ခန်းနှင့် သက်တူရွယ်တူများနှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံမှုပိုများခြင်းသည် ကလေးများ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာဖွံ့ဖြိုးမှုကို အကျိုးပြုသည့် ဆုတ်ခွာခြင်း၊ လွမ်းဆွေးခြင်းနှင့် လိုက်ဖက်မှုမရှိခြင်းကဲ့သို့သော ကလေးများ၏ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးလက္ခဏာများကို ပြောင်းလဲနိုင်သည်။

⑧ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခြင်းသည် လူမှုဆက်ဆံရေးစွမ်းရည်ကို မွေးမြူနိုင်သည်။
ယနေ့ခေတ်တွင် မိသားစုများစွာတွင် ကလေးတစ်ဦးသာရှိသည်။သင်ရိုးညွှန်းတမ်း ပြင်ပအချိန်အများစုကို လူကြီးများနှင့် အတူကုန်ဆုံးသည်။အမျိုးမျိုးသော သင်ရိုးညွှန်းတမ်း ပြင်ပ ပြွတ်သိပ်ကျောင်းများတွင် ပါဝင်ခြင်းအပြင်၊ မရင်းနှီးသော ရွယ်တူရွယ်တူများနှင့် ဆက်သွယ်ပြောဆိုရန် အချိန်အနည်းငယ်သာရှိသည်။ထို့ကြောင့် ကလေးများ၏ ဆက်သွယ်ရေးစွမ်းရည်သည် ယေဘုယျအားဖြင့် ညံ့ဖျင်းသည်။.
အဖွဲ့လိုက် အားကစားလုပ်စဉ်တွင် ၎င်းတို့၏ ဆက်သွယ်ရေးစွမ်းရည်ကို အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ကျင့်သုံးနိုင်သည်။
အားကစားမှာ သူတို့ဟာ သူတို့ရဲ့ အသင်းဖော်တွေနဲ့ အဆက်မပြတ် ဆက်သွယ်ပြီး ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ဤအသင်းဖော်အချို့သည် သိကျွမ်းပြီး အချို့မှာ မရင်းနှီးကြပါ။အားကစားအလုပ်တွေကို အတူတူ ပြီးအောင်လုပ်ရမယ်။ဤလုပ်ငန်းစဉ်သည် ကလေးများ၏ အခြားသူများနှင့် ဆက်သွယ်ပြောဆိုနိုင်မှုကို လေ့ကျင့်ပေးနိုင်သည်။
အားကစားတွင် ဖြစ်ပေါ်လာသည့် မြင်ကွင်းများသည် ဘဝအတွေ့အကြုံများနှင့် မကြာခဏ တိုက်ဆိုင်နေသောကြောင့် အားကစားတွင် ပုံမှန်ပါဝင်သည့် ကလေးများ၏ လူမှုဆက်ဆံရေးစွမ်းရည်များလည်း တိုးတက်လာသည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏ မိဘများနှင့် ပညာတတ်များသည် ၎င်းတို့၏ အယူအဆများကို ပြောင်းလဲရန်၊ ကာယပညာကို အလေးထားရန် လိုအပ်ပြီး ကလေးများကို သိပ္ပံနည်းကျ၊ ပုံမှန်နှင့် တသမတ်တည်း လေ့ကျင့်စေခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် စိတ်ကျန်းမာရေးကို အပြည့်အဝ ကြီးထွားစေရန် လိုအပ်ပါသည်။